Szczupak
Rodzina: Szczupakowate
Występowanie: rzeki, stawy, jeziora, a także przybrzeżne wody morza
Jak wygląda: Wydłużone ciało z płetwą grzbietową znajdującą się aż przy płetwie ogonowej. Szczupak jest najczęściej oliwkowo zielony, z ubarwieniem żółto białym wzdłuż brzucha. Boki z reguły zielonawe w żółte plamy oraz od kilku do kilkunastu ciemnych plam na płetwach. Łeb podłużny, otwór gębowy szeroki z rozmieszczonymi na szczękach i podniebieniu zębami ? kłami. Dolna szczęka wysunięta do przodu. Szczupaki rosną do około 30 kg, przy ponad 0,5 m długości. Średnio łowione sztuki mają około metra długości i 5 kg wagi. Jest to ryba typowo drapieżna.
Odżywianie: Pożywieniem szczupaka są ryby, żaby, a także szczury, myszy, które dostały się do wody, czy małe ptaki wodne, owady.
Rozmnażanie: Tarło odbywa się od końca marca do końca kwietnia, czasem do maja. Odbywa się ono podczas wiosennych roztopów przy temperaturze 3-6 °C. Bardzo często tarlisko znajduje się na zalanych łąkach i płyciznach. Samica zwykle składa od 3 do 250 tysięcy ziaren ikry. Po dwóch tygodniach z jaj wykluwają się larwy, które pewien czas spędzają w bezruchu przyklejone do roślin. Samiec osiąga dojrzałość płciową w trzecim roku, samica w czwartym roku życia.
Okres ochronny | 1 stycznia do 30 kwietnia |
Wymiar ochronny | 50cm |
dobowy limit połowu | 2 sztuki |
Rekord polski | 133cm i 24,10kg |
Sum
Rodzina: Sumowate
Występowanie: Jeziora, zbiorniki zaporowe, rzeki
Jak wygląda: Cechą charakterystyczną jest duża spłaszczona głowa z małymi oczami, i paszcza z wieloma drobnymi zębami po bokach. Nad górną szczęką znajdują się dwa długie a pod dolną cztery krótsze wąsy. Ogon znacznie dłuższy niż w przypadku innych ryb, stanowiący nawet 3/5 długości ciała. Sum ma ,,nagie” ciało, grzbiet ciemny, oliwkowo-zielny, brzuch biały z ciemnymi nieregularnymi plamami, boki natomiast w ciemnobrunatne plamy.
Odżywianie: Młode osobniki zadowalają się skorupiakami czy robakami. Starsze natomiast żerują na różnych gatunkach ryb, jak również na swoim. Zdarza się że zjadają żady czy ptaki wodne.
Rozmnażanie: Dojrzałość płciową osiąga pomiędzy trzecim a szóstym rokiem życia. Tarło odbywa się w temperaturze 18-20C, czyli w miesiącach maj lipiec. Wówczas samice wypływają na płytsze wody jezior lub też rzeczne płycizny o mocniejszym prądzie. Każdej samicy towarzyszy kilka samców. Samica składa ikre w gnizdach wygrzebanych w podłożu lub wśród roślinności wodnej. Młode wykluwają się po 5-10 dniach, wyglądem przypominają kijanki. W pierwszych kilku latach rosną bardzo szybko np 3 letni sum waży już 2-2,5 kg i mierzy 70 cm a 5 letni osiąga ciężar nawet 8-9kg. Nieznana jest jeszcze dokładna żywotność suma, szacuje się jednak że może żyć nawet 80 lat.
Okres ochronny | 1 listopada do 30 czerwca |
Wymiar ochronny | 70cm |
dobowy limit połowu | 1 sztuka |
Rekord polski | 245cm i 102kg |
Karp
Rodzina: Karpiowate
Występowanie: Karpie są rybami z reguły ciepłolubnymi, dlatego też w naturalnych warunkach trudno aby ich tarło przyniosło pożądany efekt. Co prawda odbywają tarło, jednak z ich ikry niewiele wynika. Większość osobników pływających w naszych wodach pochodzi z ze stawów hodowlanych, gdzie rybom prościej stworzyć warunku do odbycia tarła. Karpie preferują głębsze miejsca, jednak w cieplejsze dni nie pogardzą płyciznami, gdzie mogą się wygrzewać. W rzekach wyszukuje spokojnych zatoczek, wstecznych prądów. Jego obecność można często rozpoznać po pojawieniu się pęcherzyków gazu, po ruchach trzcin, spowodowanych przeciskaniem się między nimi potężnego tułowia oraz po mlaskaniach i cmoknięciach, towarzyszących zbieraniu pokarmu z powierzchni wody.
Jak wygląda: Posiada mocny tułów o płaskiej stronie brzusznej, długą płetwę grzbietową. Cechą charakterystyczną są także 4 wąsiki – 2 małe, na górnej wardze i 2 większe w kącikach pyska. Możemy wyróżnić kilka rodzajów karpi. Sazan ? dzika odmiana karpia, żyjąca najczęściej w rzekach posiada pełną łuskę i dużo smuklejszą budowę ciała od pozostałych karpi. Czasami wędkarze dopiero rozpoczynający przygodę z rybami mogą mylić go z amurem. Ten ostatni prócz innej budowy ciała, innego rozmieszczenia oczu, nie posiada wąsików.
Odżywianie: Żywi się larwami owadów, mięczakami, skorupiakami, glonami oraz innymi organizmami zwierzęcymi i roślinami.
Rozmnażanie: Tarło przebiega bardzo hałaśliwie, w jego trakcie tarlaki bardzo często wyskakują ponad powierzchnię wody. Ikra jest przyklejana do roślinności wodnej, wylęg następuje po 3–5 dniach. Młode zaraz po wylęgu mierzą około 5 mm, mają duży pęcherzyk żółtkowy oraz specjalne gruczoły, które umożliwiają im przyczepianie się do roślinności wodnej przez okres 3–14 dni, w zależności od odmiany. Po wchłonięciu woreczka żółtkowego odżywiają się planktonem. Po osiągnięciu około 2 cm długości zaczynają odżywiać się fauną denną
Okres ochronny | krak okresu |
Wymiar ochronny | brak wymiaru |
dobowy limit połowu | 2 sztuki |
Rekord polski | 110cm i 34,10kg |